‘Het
is oorlog’, kwekt een gefrustreerde Nanninga op Jalta. En, ‘het is de schuld
van de islam’. Van de miljoenen vredelievende moslims in Europa wil ze niks
weten. Het kan haar ‘geen reet’ schelen dat er ook aardige mensen bij die club
horen. In lijn met de Bush-doctrine verklaart ze de vijandschap aan iedereen
die haar vijand niet als zodanig typeert. Want in tijden van oorlog staat
nuance natuurlijk gelijk aan heulen met de vijand. Ze is van plan ten strijde
te trekken met een wapenarsenaal bestaande uit woorden, rede en ratio. Als
moslim zeg ik: ‘kom maar op met die oorlog’.
In
een strijd die uitgevochten wordt met woorden, rede en ratio maakt Nanninga
namelijk geen schijn van kans. Over haar woorden wil ik niet te lang uitweiden.
Gescheld, gevloek en getier is het standaard protocol in haar columns en
tweets. Niks om als beschaafd burger voor te vrezen dus. Van de rede moet ze
het ook niet hebben. Hoe verklaar je anders die schaamteloze generalisering van
miljoenen moslims die ze met het grootste gemak in het verdomhoekje gooit? Haar
eigen verklaring luidt: ‘tja, het is lullig
voor al die mensen die geen bloed aan hun handen hebben’. Niet bepaald een
conclusie die ontspringt aan gezonde rede.
Maar
haar zwakste wapen is de ratio. Want als je een oorlog voert waarin je jouw
vijand bestookt met frustraties over het aantal doden die aan jouw kant te betreuren
zijn, dan heb je verdomd weinig munitie. Na Charlie Hebdo, 11 september en
enkele andere gebeurtenissen ben je uitgeschoten. Jouw oorlogsverklaring lijkt
dan eerder een emotionele uitspatting dan een rationele overweging. Maar dan
komt de moslim echter met zwaar geschut. Niet 12 of 3000 maar honderdduizenden
doden. In naam van wat eigenlijk? Democratie? Onverzadigbare hebzucht?
Middeleeuwse expansiedrift?
Om
onnodig gekibbel over getallen te vermijden, ga ik voor het gemak even uit van
de meest conservatieve cijfers over het aantal moslimdoden door toedoen van het
Westen. Volgens een groot onderzoek van het Watson Instituut voor
Internationale Studies van de Amerikaanse Brown Universiteit, heeft Westers
geweld in Afghanistan, Pakistan en Irak 258.000 levens geëist.
Dit
zijn slechts degenen die omkwamen als direct gevolg van de strijd, exclusief
zij die het leven moesten laten door de implicaties van die strijd, zoals
ondervoeding, gebrek aan schoon drinkwater en het ontbreken van gezondheidszorg.
Tevens raakte door ‘Operation Spread Democracy’, nog eens 365.000 mensen gewond
en 7,8 miljoen mensen ontheemd.
Drone
aanvallen, die vaak onschuldige plattelandsfamilies aan flarden schieten,
veroorzaakten nog eens zo’n 5000 doden (officiële cijfers natuurlijk, want wie
telt nou de Afghaanse, Pakistaanse, Yemenitische en Somalische moeders en
kinderen op het platteland die waarschijnlijk niet eens geregistreerd staan in
de gemeentelijke basisadministratie).
Iets
recents dan. De 2000 onschuldige doden in het laatste Gaza-bloedbad en het
schandelijke gebrek aan een stevige veroordeling ervan bij westerse politici,
is ook weer een kogel met 3 nullen. Hoewel het aantal doden daar, in
tegenstelling tot de oorlogen van Amerika een druppel op de gloeiende plaat is,
is dat bloedbad wel typerend voor de selectieve verontwaardiging die nu heerst.
Dat
spelende kinderen in koelen bloede werden afgeknald, heeft nergens geleid tot
een minuut stilte. Dat scherpschutters het gemunt hadden op zwangere vrouwen
zodat ze met één kogel twee zielen konden wegnemen, heeft nergens tot een
spoeddebat geleid. In plaats daarvan kan Israël al decennialang op
onvoorwaardelijke politieke, economische en militaire steun rekenen.
Ik
zeg daarom tegen een ieder die zich na Charlie Hebdo een hulk waant in de
oorlog om woorden, rede en ratio: ‘hold your horses’. Als je een oorlog wilt, kun
je die krijgen. Maar realiseer je wel goed dat je dan binnen no time het
onderspit zult delven!
Abou Hafs
Abou Hafs
👍Ga-zo-door
BeantwoordenVerwijderenNou zo vlug ben ik niet uitgepraat hoor, waar zetten we de191.000 doden in Syrië momenteel, in welke balans? ;) Eigenlijk hoort hier geen smiley maar als jij tabellen wil opmaken doe ik mee en ik geef me niet zomaar gewonnen hoor. Diegene die mekaar uitmoorden tellen die ook niet mee dan? Tof voor die mensen. Hoeveel doden onder Sadam Hoessein, hoeveel door de Taliban in Afghanistan? Ik ben er mij van bewust dat het Westen niet altijd om de meeste nobele reden tussenkomt, maar ik vraag je gewoon omdat ik mij dit echt afvraag Moeten we de mensen in Syrië aan hun lot overlaten? En alle anderen ook? De verontwaardiging over de dode kinderen op het strand in Palestinië was wel degelijk wereldwijd heel groot en ik leef heel erg mee met de mensen daar. Ben ook via FB in contact met iemand ter plaatse. Maar kan je mij antwoorden waarom geen enkel Arabisch land en er zijn er veel daarrond en sterke ook nog Palestinië te hulp schiet of mag die vraag niet gesteld worden? Het is daar een echt kruitvat en die heel vlug kan escaleren naar een echte wereldoorlog inderdaad, denk dat velen daar schuw voor zijn, Wat ik heel dubbel vind is dat men ons verwijt van niet te gaan helpen maar als we gaan verwijt men ons van doden op ons geweten te hebben, men moet misschien eens weten wat men wil ook niet?
BeantwoordenVerwijderenik ben het met Isa eens. maar nog belangrijker vind ik dat je verschillende zaken niet op één grote hoop moet vegen, iets wat jij dus wel doet, Abou Hafs...
BeantwoordenVerwijderenEen verzoek. Mag ik dit bericht overnemen op mijn weblog? Alle kleine beetjes helpen bij een "tegen-openbaarheid"...: http://tibaert.com/2015/01/17/afbeeldingen-van-de-profeet-mohammed/
BeantwoordenVerwijderenGaat uw gang!
VerwijderenHet resultaat: http://tibaert.com/2015/01/20/samen-verder-of-oorlog/
VerwijderenMijn dank...;-)
ah hij leeft nog Abou, waarom krijgen we geen reactie???
BeantwoordenVerwijderenStel een vraag en u krijgt antwoord. Wel kort houden graag!
VerwijderenJa ik en kort dat gaat niet samen hoor ;) ik had hierboven een reactie geschreven op je post;
Verwijderen