Doorgaan naar hoofdcontent

Oh lieden van het boek! Wij zijn geen antisemieten

Hoe wrang is een beschuldiging van antisemitisme als deze gericht is tegen een volk dat zelf Semitische wortels heeft? Hoe geloofwaardig is die beschuldiging, als deze afkomstig is van de bakermat van het antisemitisme? Wij wisten niet wat Jodenhaat was, totdat wij daarover lazen in onze middelbare schoolboeken. 


Hoe de jood in Europa werd beschouwd als een vervloekt wezen, omdat hij verantwoordelijk werd gehouden voor de dood van Jezus. Hoe hij werd afgeschilderd als een op geld belust object, pervers, aanstichter van onheil, zodat hem een menswaardig leven kon worden ontzegd. En hoe een seculier en democratisch Europa vervolgens op alle niveaus in de ban raakte van Jodenhaat, zo extreem, dat die uiteindelijk culmineerde in de meest gruwelijke volkerenmoord uit de recente geschiedenis. Maar de daders werden al gauw vergeven, en nieuwe daders verschenen in het vizier.

Oh lieden van het boek, wij zijn geen antisemieten. Integendeel! Wij eren en respecteren uw koningen en profeten. Wij geloven in hen en bevestigen hun boodschap en wonderen. Ons Boek spreekt in de meest eervolle bewoordingen over hen, en maant ons in hun voetstappen te treden.

Zoals Mozes de weldoener. Een man van wijsheid en kennis, kracht en betrouwbaarheid. Moedig redde hij een onderdrukt volk uit de klauwen van een tiran en leidde hij hen over de bodem van de zee naar een nieuw leven. Zoals David de nobele, onder wiens heerschappij u de gouden eeuw beleefde. Zijn stem was een genot voor het oor. Wanneer hij hiermee lofprijzingen uitte voor zijn Heer, reciteerden de bergen en vogels met hem mee. Zoals Salomon de rechtvaardige, een koning zoals de wereld er nooit een heeft gekend. Hem werd macht gegeven over de dieren en de wind, en de rijken der aarde onderwierpen zich in onderdanigheid aan zijn bewind.

Oh lieden van het boek, wij zijn geen antisemieten. Integendeel! Wij boden u een veilig onderkomen in Andalusië toen de meeste Europese koningen u hadden verbannen. Niet alleen was uw veiligheid daar gegarandeerd, u kon zich daar tevens ontwikkelen als volwaardig mens. U floreerde als wetenschapper, architect, kunstenaar en poëet. De mogelijkheid uw geloof te belijden werd van overheidswege geregeld. En toen de inquisitie fanaten ons gezamenlijk verdreven, kon u wederom rekenen op een veilig verblijf elders in de islamitische wereld.

Oh lieden van het boek, ziet u niet hoe de Quran u uitnodigt onze religieuze verschillen in een vreedzame dialoog te bespreken? Hoe Deze ons aanspoort wijsheid en goed onderricht te betrachten in het uitpraten van onze theologische geschillen? Waar in het Boek wordt u bestreden omwille van wat, en hoe u gelooft? Fysieke strijd is het product van een fysiek conflict. Laat u zich niets wijsmaken.

Oh lieden van het boek, neemt u het ons kwalijk dat wij ons stevig uitspreken tegen een misdadig regime, dat zich volgens alle richtlijnen in de wereld schuldig maakt aan onrecht jegens een hulpeloos volk? Moeten wij dan met lede ogen aanzien hoe een onschuldig volk systematisch het leven onmogelijk wordt gemaakt, terwijl de daders hun handen in onschuld wassen en de wereld hen een hand boven het hoofd houdt? Met welke maatstaf meet u, zodat daders slachtoffers worden en critici antisemieten? Hebben wij ooit gesuggereerd dat het handelen van dat regime te wijten is aan uw geloof, zoals andersom veelvuldig gedaan wordt?

Waarom wordt elke poging om de wandaden van dat regime aan de orde te stellen afgeweerd met een verwijzing naar uw lijden in de Oorlog? Waarom laat u het gebeuren dat het leed van uw voorouders misbruikt wordt om het leed van anderen te rechtvaardigen? Ziet u niet dat de herinnering aan uw voorouders een wapen is geworden in de handen van misdadigers?

Voor ons daarentegen, is het bestuderen van uw lijdensweg relevanter dan ooit. Gretig verslinden wij boeken die dat drama beschrijven. Geschiedenisboeken die op systematische wijze de aanloop naar de vernietiging weergeven. Maar ook romans die ons meenemen in de persoonlijke beleving van individuen. Want, donkere wolken verzamelen zich opnieuw aan de horizon. Dit keer met een ander in de hoofdrol. Hoofdstukken waarvan we dachten dat ze afgesloten waren openen zich opnieuw. Wat aanvankelijk inkt op papier leek, manifesteert zich zienderogen in de realiteit. En u, meer dan eender wie, zou in deze ontwikkeling een gevaarlijk patroon moeten kunnen herkennen.

Oh lieden van het boek, laat u zich niet aanpraten dat wij antisemieten zijn. Met een gedeelde geschiedenis, een gemeenschappelijke voorouder in de genealogie, en een soortgelijk lot in het vooruitzicht, hebben wij meer gemeen dan uw voormalige vervolger u doet geloven.

Abou Hafs


Reacties

Populaire posts van deze blog

De Balfourdeclaratie: realpolitik of christenzionisme?

Arthur James Balfour De Balfourdeclaratie markeert een significante mijlpaal in de geschiedenis van de relatie tussen Europa en de Joden. Het document waarin de Britse regering zich bij monde van Arthur Balfour coöperatief opstelt ten aanzien van de creatie van een joods nationaal tehuis in Palestina, werd overal ter wereld door Joden en christenzionisten ontvangen als een erkenning van het joodse recht op terugkeer naar het Heilige Land. Voor die terugkeer werd in christelijke kringen al eeuwenlang gepleit. Welk motief heeft aan dit besluit ten grondslag gelegen? Was het een politiek besluit, of was de christelijke overtuiging van de betrokken politici juist doorslaggevend? In dit stuk zullen we de verschillende opvattingen over de motieven voor de afkondiging van deze declaratie bespreken. Op 2 november 1917 schreef Arthur Balfour, destijds Brits minister van Buitenlandse Zaken, een brief aan Lord Rothschild, leider van de joodse gemeenschap in Engeland. In deze brief  

De welles-nietes-discussie over stemmen. Hoe nu verder? 

  Door: Abou Hafs       Er is de afgelopen dagen volop gediscussieerd over de islamitische regelgeving met betrekking tot stemmen in parlementaire verkiezingen. Die discussie is niet altijd even netjes verlopen. Er zijn over en weer verwijten gemaakt, en daarom is het op z’n plaats om een appel te doen op beide kampen om die discussie voortaan louter te voeren op de inhoud en daarbij academische standaarden en goed gedrag in acht te nemen. Het pro-kamp moet zich beperken tot een inhoudelijke uiteenzetting van hun argumenten, zonder de tegenpartij te betichten van onwetendheid en opstandigheid jegens de geleerden. Het contra-kamp moet zich eveneens beperken tot inhoudelijke argumentatie, zonder de ander noodzakelijkerwijs te verdoemen tot ongeloof en afgoderij. Allah de Verhevene zegt: “…jouw taak is slechts de verkondiging en bij Ons is de afrekening.” (ar-Ra’d: 40) Kenmerkend voor het debat zoals dat tot nu toe gevoerd wordt, is het gebrek aan diepgang in de argumentatie. Zowel

Wanneer je riooljournalistiek het voordeel van de twijfel geeft

Daar zat Bart Olmer van de Telegraaf tussen collega-journalisten, politici en wetenschappers te luisteren naar mijn lezing over Duurzaam Islamitisch Activisme. Toen hem tijdens de Q&A gevraagd werd om zijn mening, gaf hij aan deze niet te hebben. Begrijpelijkerwijs schoot de zaal in de lach. Telegraaf die geen mening heeft? Daaropvolgend gaf hij meteen te kennen iets van mijn kritiek op de media, zoals verwoord in mijn lezing, te snappen, en deed toen een aanbod voor een paginagroot interview met mij. één van de foto's die voor het interview gebruikt zou worden Dat die pagina vooral beplakt zou worden met foto’s die een bepaalde associatie moesten opwekken, en dat de tekst vooral zou bestaan uit een monoloog waarin de welbekende twee aantijgingen (namelijk deelname aan een demonstratie en het schrijven van een liedje) voor de zoveelste keer werden herkauwd, en dat veel kostbare ruimte besteed is aan het omschrijven van mensen die ik niet persoonlijk ken, ofwel e