Abou Hafs

Hoe wrang is een beschuldiging van antisemitisme als deze gericht is tegen een volk dat zelf Semitische wortels heeft? Hoe geloofwaardig is die beschuldiging, als deze afkomstig is van de bakermat van het antisemitisme? Wij wisten niet wat Jodenhaat was, totdat wij daarover lazen in onze middelbare schoolboeken.  Hoe de jood in Europa werd beschouwd als een vervloekt wezen, omdat hij verantwoordelijk werd gehouden voor de dood van Jezus. Hoe hij werd afgeschilderd als een op geld belust object, pervers, aanstichter van onheil, zodat hem een menswaardig leven kon worden ontzegd. En hoe een seculier en democratisch Europa vervolgens op alle niveaus in de ban raakte van Jodenhaat, zo extreem, dat die uiteindelijk culmineerde in de meest gruwelijke volkerenmoord uit de recente geschiedenis. Maar de daders werden al gauw vergeven, en nieuwe daders verschenen in het vizier. Oh lieden van het boek, wij zijn geen antisemieten. Integendeel! Wij eren en respecteren uw kon...

‘Het is oorlog’, kwekt een gefrustreerde Nanninga op Jalta . En, ‘het is de schuld van de islam’. Van de miljoenen vredelievende moslims in Europa wil ze niks weten. Het kan haar ‘geen reet’ schelen dat er ook aardige mensen bij die club horen. In lijn met de Bush-doctrine verklaart ze de vijandschap aan iedereen die haar vijand niet als zodanig typeert. Want in tijden van oorlog staat nuance natuurlijk gelijk aan heulen met de vijand. Ze is van plan ten strijde te trekken met een wapenarsenaal bestaande uit woorden, rede en ratio. Als moslim zeg ik: ‘kom maar op met die oorlog’. In een strijd die uitgevochten wordt met woorden, rede en ratio maakt Nanninga namelijk geen schijn van kans. Over haar woorden wil ik niet te lang uitweiden. Gescheld, gevloek en getier is het standaard protocol in haar columns en tweets. Niks om als beschaafd burger voor te vrezen dus. Van de rede moet ze het ook niet hebben. Hoe verklaar je anders die schaamteloze generalisering van miljoenen moslims ...